متروی پرند؛ گرهگشا یا عامل اعتراض/ قیمت بلیت گران است!
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۹۳۶۵۹
مترو پرند چندین سال است که زمزمههای افتتاحش به گوش میرسید و از دولت و مدیریت شهری تا استناندار و... پای کار آمدند تا هرچه سریعتر چشم اهالی پرند را به مترو روشن کنند؛ اهالی که بخش اعظمی از آنها از قشر ضعیف و یا کارگر هستند و هرروز صبح برای رفتن به محل کارشان در تهران یا حومه دچار مشکل میشدند و برای اینکه صبح ساعت ۸ الی ۹ صبح سرکار حاضر باشند؛ در هوای گرگ و میش بیرون از منزل میزدند و و منتظر تاکسی میماندند البته به گفته خودشان تاکسی که همیشه پیدا نمیشد و مجبور بودیم از ماشینهای شخصی استفاده کنیم که هزینه ان گزاف و امنیت آن پایین است؛ با این حال اهالی پرند فکر میکردند که اگر مترو در این منطقه راه اندازی شود، در هزینه هایشان صرفه جویی میشود و دیگر نیازی نیست در ان هوای تاریک خصوصا در زمستان در هوای سرد و طاقت فرسا منتظر یک ماشین باشند؛ خلاصه چند روز پیش مترو پرند با حضور مسئولان مربوطه راه اندازی شد و روز اول هم برای مسافران، بلیت این مترو رایگان بود، اما طولی نکشید که در جلسه شورای شهر تهران اعضا به صورت تخصصی به تعیین قیمت بلیت مترو پرند پرداختند و در نتیجه قیمت بلیط مترو ایستگاه پرند تا پایان سال جاری به ازای هر سفر برای مسافران دارای کارتهای بلیط مبلغ ۱۳۶۵۰ تومان و برای مسافران دارای بلیط تک سفره معادل ۱۵ هزار تومان تعیین شد!
چند روز بعدکه شهروندان ساکن در پرند از قیت بلیت مطلع شدند، بخشی زیادی از آنها اعتراض داشتند و میگفتند که اصلا برای ما به صرفه نیست، برای رفت و برگشتمان باید بیشتر هزینه کنیم! با راه اندازی مترو ان هم در جایی که وضعیت معیشتی و مالی خوبی ندارند، این نرخ بلیت بسیار زیاد است و عملا باری را از دوش ما برنداشتند و وضعیت همان است! همچنین تعدا واگنها هم باید بیشتر باشد و جوابگوی این تعداد مسافر در هنگام صبح و عصر نیست! با این حال ما موضوع را با سیدجعفر تشکری هاشمی رییس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تهران در میان گذاشتیم، او در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت که با توجه به اینکه قیمت با کارت بلیت الکترونیک ۱۳/۶۵۰ تومان است و با این بلیت میتوانند مسیر پرند تا شاهد و سپس به داخل شهر هم تردد کنند و برای برگشت به پرند صرفا با همان بلیت ۳۰۰۰ تومانی داخل شهر قابلیت برگشت تا پرند وجود دارد لذا با کسر نرخ بلیت داخل شهر، عملا ۱۰/۰۰۰ تومان برای پرند تا ایستگاه شاهد و برگشت را پرداخت میکنند که میتوان گفت به ازای هر مسیر صرفا ۵۰۰۰ تومان هزینه پرداخت انجام میشود این مبلغ یک ششم تاکسی و کنتر از ۴۰٪ بلیت اتوبوس برای همین مسیر است؛ لازم به ذکر است که قیمت تمام شده این مسیر از پرند تا شاهدبدون استهلاک بیش از ۳۰/۰۰۰ تومان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همچنين ناصر اماني عضو شوراي شهر تهران در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان در اين راستا بيان كرد كه اصلا بحث ما گرفتن پول زياد از مردم نبوده و نخواهد بود؛ كميسيون حمل و نقل شورا بر سر قيمت بليت مترو پرند ما را قانع كردند و توضيحاتي دادند و فعلا هزينه بليت تغييري نمي كند؛ شايد در سال آينده افزايش پيدا كند افزون بر اين متاسفانه تعداد واگن ها هم كم است و 2 ساعت رفت و برگشت طول مي كشد و فعلا حداقل امكانات از اين مترو براي شهروندان قابل استفاده است و بايد منتظر باشند.
با توجه به این اوصاف؛ باید گفت که حتی مدیران شهری هم کارگران و قشر ضعیف را درک نمی کنند و در خیابان بهشت فقط تصمیمی را اجرا می کنند که مورد پسند خودشان باشد؛ تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...!
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی شهریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مترو پرند قیمت بلیت مترو مترو پرند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۹۳۶۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هنری که لاکچری شده!
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی میرزاباقری ـ مسئله گرانی موضوعی نیست که کسی از آن خبر نداشته باشد و حتی پولدارها هم از وضعیت گرانی مینالند. هر روز یک کالایی گران میشود، یک روز گوشت، یک روز نوبت مرغ است، یک روز نوبت میوه و روز دیگر گرانی مسکن و. هر روز یک موضوع در اقتصاد ما مطرح و به چالش تبدیل میشود.
این گرانیها به فرهنگ هم رسوخ پیدا کرده و به کنسرتها هم کشیده شده است. بلیت کنسرتها از روزهای اول سال به حدود یک میلیون تومان هم رسیده و این سوال مطرح است که طی یک ماه گذشته مگر چه اتفاقی افتاده که بلیت کنسرت به صورت چراغ خاموش این همه افزایش قیمت داشته است؟
برگزاری کنسرت در بسیاری از جوامع امری رایج به شمار میرود و سالانه هنرمندان مطرح موسیقی در فصول مختلف سال در فستیوالها و یا تورهای کنسرت خود روی صحنه میروند؛ بدین ترتیب مردم میتوانند با حضور در این کنسرتها اوقات خوشی را تجربه کنند. هرچند که کنسرت رفتن حداقل در ژانرهای عامهپسند در سایر کشورها امری عادی به شمار میرود و کنسرت رفتن بجز در ژانرهای اپرا یا کلاسیک کالایی لوکس به شمار نمیآید، اما با بالا رفتن نرخ تورم، مردم عادی کمتر میتوانند در یک کنسرت شرکت کنند.
نکته تلخ ماجرا اینجاست که گرانیها وافزایش نامتعارف هزینهها از سبد فرهنگی خانوادههای ایرانی کاسته و بیشترین ضربه را به اهالی فرهنگ و هنر وارد کرده و کنسرتهای چند صد هزار تومانی باعث شده خیلی از خانوادهها خط قرمزی دور اینگونه برنامههای فرهنگی و شاد بکشند. در حال حاضر ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایتهای رسمی و غیررسمی اتفاق میفتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند میتوانند به کنسرت بروند.
باید قبول کرد که کنسرت هم به کالایی لوکس و لاکچری تبدیل شده که دیگر همگان امکان استفاده از این شرایط را ندارند و افزایش قیمت بلیط باعث شده مخاطبان بالقوه کنسرتهاهرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکسی نیست.
وقتی بلیت کنسرتی حدود ۹۰۰ هزارتومان باشد، یک خانواده چهار نفره باید سه میلیون و ۶۰۰ هزارتومان هزینه کند. با احتساب پایه حقوق یک کارمند یا کارگر مطابق با پایه دستمزد وزارت کار، این رقم یک سوم میزان حقوقشان است.
گران شدنی هر کالایی منجر به ریزش مخاطبان آن کالا یا خدمات است، اما مردم مجبورند خود را با این شرایط وفق دهند و خود را با این شرایط سازگار کند نه اینکه عادت کنند و افزایش قیمتها باعث حذف کالای فرهنگی از سبد خانوارها شده است.
به هر حال با توجه به شعار امسال امیدواریم حتی مردم در صحنه هنر هم دخیل شوند و حتی برگزاری جشنوارههای موسیقی هم به بخش خصوصی واگذار شود و ارگانها، بنیادها و سازمانهای مربوطه با توجه به نامگذاری سال ۱۴۰۳ به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر انقلاب برای کمک به تولید آثار ارزشمند هنری قدم برداردند.
اگر هزینه فعالیتهای فرهنگی بالا رود و اگر سینما و موسیقی کشور تعطیل شود، چه چیزی از فرهنگ باقی میماند؟
البته همه تقصیرها را نباید به گردن قیمت بلیت کنسرت انداخت و باید فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرتها هم اصلاح شود تا شاهد حضور همه اقشار جامعه در کنسرتها باشیم.
باید قبول کرد که کنسرتها تثیر بالایی در شادیبخشی دارند و باید پیش از هر چیزی برای ایجاد این شادی زیرساختهای اصلی مانند سالنهای مناسب ایجاد شود و سپس با حمایتهای دولتی نرخ قیمت بلیتها را کنترل کرد تا عامه مردم بتوانند حداقل سالی دو بار به کنسرت بروند و از شادیهای جمعی محروم نشوند.
انتهای پیام/